Het Nederlands Dagblad vroeg deze maand naar mensen die om religieuze redenen hun naam hebben veranderd. Mijn inzending werd geplaatst – God is een God van wonderen!
Geplaatst in het ND van maandag 20 februari 2012, in een groter artikel ‘Eindelijk gelukkig na een nieuwe naam’ (kadertekst, tweede getuigenis)
■ ‘Christian is joden aanstoot’
Omdat Christian Levi Zoutendijk veel
in Messiasbelijdende kringen verkeert,
kreeg hij op zijn hart zijn roepnaam
Christian te wijzigen in Levi. ‘Om
joden geen aanstoot te geven.
Als zij bij “Christian” aan religieuze
onderdrukking denken, gebruik ik
duizendmaal liever mijn tweede
naam.’
Maar ook onder christenen stelt hij
zich voor als ‘Levi’. Zoutendijk
verklaart: ‘Zolang zij menen dat
Messias een geheel nieuw geloof
stichtte onder deze naam, zal ik
“Christian” ook om hunnentwil niet
kunnen dragen.’ Omdat volgens hem
joden en christenen één zouden
moeten zijn, had zijn dubbele naam
toch mooi als een brug kunnen
functioneren? Zoutendijk: ‘Toch kan ik
deze namen nog niet gezamenlijk
gebruiken, totdat Juda en volgelingen
van Messias weer werkelijk één zijn.
Verder lezen:
Ingezonden brief:
Christian Levi
Een oxymoron zouden mijn twee voornamen vormen. In Jeruzalem zei een Messiasbelijdende Torah-leraar mij afgelopen zomer dit. Ik was het met hem eens en veranderde om deze reden al enige jaren daarvoor mijn roepnaam. Want hoe kan je een Jood en Christen tegelijkertijd zijn? Aan de andere kant waren volgens mij de eerste gelovigen dit toch: zij onderhielden de Torah (Ha. 21:20) en beleden Messias.
Maar waarom noem ik mezelf dan niet gewoon Christian Levi? Ik meen immers als volgeling van Messias ook de Torah te moeten houden. Wel, omdat ik Joden geen aanstoot te geven: Als zij bij “Christian” aan religieuze verdrukking denken, gebruik ik duizend maal liever mijn tweede naam. Ik wil mijn oudere broer wel Messias prediken, maar hen niet zonder reden aanstoot geven.
Maar onder Christenen, heet ik dan niet gewoon “Christian”? Nee, zolang zij menen dat Messias een geheel nieuw geloof stichtte onder deze naam, zal ik deze naam ook om hunnentwil niet kunnen dragen.
Maar heeft God mij deze naam niet gegeven, juist om een brug tussen Joden en volgelingen van Messias te vormen? De Bijbel leert ons toch dat veel namen door God met een bedoeling zijn gegeven. Dan zou ik niet alleen tegen mijn ouders ‘zondigen’…
Ik vervul ook al deze brugfunctie. Toch kan ik deze namen nog niet gezamenlijk gebruiken, totdat Juda en volgelingen van Messias weer werkelijk één zijn. Het was juist de Allerhoogste die mij op het hart gaf mijn naam te wijzigen.
Een Christen zou nog zeggen: Verloochen je dan je wortels niet? Wel, als een Christen zich beroemt tegen de takken (Rom. 9-11), kan hij ontwortelt raken. Maar zolang ik mij in Messias verwant voel met het verbondsvolk Israël, geënt, weet ik mij goed geworteld, en daarom heeft voor mij het een Joodse naam – alsook het Joodse – allerminst afgedaan.