Invloedrijke Nl’s hoogleraar/theoloog verwierp triniteit

Wikipedia: ‘H. Berkhof (1914 – 1995) was een Nederlands predikant en theoloog die grote invloed heeft gehad op het theologisch denken in Nederland en daarbuiten…’  Hij verwierp in de jaren zestig de triniteit. Lees hier een extract:

Citaat uit Christelijk geloof – Dr. H. Berkhof, pg. 326-327 (1973)

Vraagtekens bij Drie-Eenheid (Triniteit)?

‘In tegenstelling tot wat gangbaar is in de geloofsleer, hebben we het begrip ‘drieëenheid’ of triniteit niet gebruikt toen we over God in zijn wezen en eigenschappen spraken. Als handelend over God als de bron van alles wat er nadien in de geloofsleer ter sprake komt, is er onzes inziens geen reden om aan Hem zo iets als drieëenheid toe te schrijven. Als schepper van de wereld, als stichter van het verbond en als degene die zich aan ons openbaart, kennen wij Hem als de éne God, als persoon. In dit enkelvoud is Hij tegelijk oneindig rijk. We kunnen zeggen, dat zijn éénvoud oneindig ver uitgaat boven wat wij enkelvoud noemen. Maar er voert geen weg vanuit dit weten naar een leer van God als drie-enig. Waar men in de godsleer de drieëenheid behandelt naast het wezen en de eigenschappen van God, pleegt deze behandeling er dan ook los bij te hangen. Wel hebben we telkens in de grote en kleine letters de klassieke leer aangaande God als ‘drie personen in één wezen’ moeten vermelden, maar dan meestal in kritische zin, om te laten zien hoe deze leer ons met vraagstellingen heeft opgescheept die aan de Schrift vreemd en voor het gelovig denken onverteerbaar zijn.

Pas in de voorafgaande paragraaf drong het begrip zich spontaan en in positieve zin aan ons op, nadat we over Christus hadden gesproken en toen het werk van de heilige Geest aan de orde kwam. Toen werd ons duidelijk hoe heel het christelijk geloof hangt aan dat samengaan van God en mens dat zich voltrekt in de Geest die van de Vader naar de Zoon uitgaat en dan weer van de Zoon naar de mensen uitgaat. In dat gebeuren hebben we nu het wezen van God in actie gezien, scheppend, handelend, lijdend en strijdend. De naam voor God-in-actie naar de wereld toe is: Geest. Zijn opperste daad als Geest is de schepping van de nieuwe mens, de ware Zoon, die krachtens zijn liefde en gehoorzaamheid voor ons de weg baant van de vervreemding naar de vervulling en daarmee ook de weg openlegt naar de Geest die ons nu met hem wil verbinden en aan zijn beeld gelijkvormig wil maken.

Geen drie personen, maar één gebeuren

Zo blijkt het samengaan van de drie namen Vader-Zoon-Geest, of met gelijk recht: Vader-Geest-Zoon, de samenvattende beschrijving van het verbondsgebeuren te zijn, zowel naar zijn historische als naar zijn existentiële kant. De Vader is de goddelijke partner, de Zoon de menselijke representant, de Geest de band tussen beiden en daarom ook de band tussen de Zoon de dochters en zonen die hij tot de Vader trekt. Gaat het dan om één wezen in drie personen’? Neen, het gaat om één gebeuren van God uit, dus door de geest voltrokken, en wel primair tussen twee personen, God en Jezus, maar waarin voortdurend nieuwe personen worden betrokken. Mogen we de Geest dan niet een persoon noemen? Nee, als we Hem daarmee apart stellen naast de persoon van God. Ja, als we begrijpen, dat deze naam het persoon-zijn van God uitdrukt in zijn handelen naar buiten toe. De Geest is juist God-als-persoon, God-in-relatie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Yeshua de Messias is de belichaming van de Torah